Ernst Jansz fonkelt in Podium Boxtel

Een verfijnde bloemlezing uit een omvangrijk oeuvre. Zo kan het optreden van singer-songwriter Ernst Jansz in Podium Boxtel het best omschreven worden. Met zijn vaste begeleidingsband presenteerde Jansz het publiek vrijdagavond een reis door zijn kleurrijke leven. Inclusief twee muzikale uitstapjes naar de roemruchte jaren van Doe Maar...

‘Daar heb ik een liedje over geschreven…’ Deze zin klonkvaak in Podium Boxtel. Vrijwel elk nummer dat Jansz ten gehore bracht, werd ingeleid met een anekdote. Een verhaal uit de woelige jaren zestig in Amsterdam toen hij met de legendarische folkband CCC Inc. de muzikale opening verzorgde van popzaal Paradiso. Of een relaas uit de hippiejaren zeventig in het Brabantse Neerkant, waar de singer-songwriter precies vijftig jaar geleden een commune stichtte. ‘Ik was een hippie/een hippie ben ik ooit geweest/Ik was een hippie/ben het misschien nog steeds.’

Veel liedjes die Jansz in Podium Boxtel speelde, waren afkomstig van zijn album ‘De Neerkant’. Dat is de soundtrack van het gelijknamige boek dat hij in 2017 publiceerde. Hierin bundelt de in 1948 geboren Amsterdammer verhalen over zijn verblijf in het Peeldorp waar hij nog altijd woont. In Podium Boxtel klonken onder meer ‘Barbara’, ‘De naakte waarheid’ en openingslied ‘De jonge Ernst Jansz’: ‘Op een dag is de jonge Ernst Jansz op weg/naar het eind van de wereld gegaan/en heeft zich ten slotte te rusten gelegd/in de berm van een autobaan.’

KEIHARD PROTESTLIED

Ook meerdere protestlieden passeerden de revue. Zoals het prachtige ‘Dan huilt mijn hart’ dat Jansz opnam met dochter Luna en hij in Boxtel zong met violiste Aili Deiwiks. Het lied handelt over de allesverwoestende oorlog in Syrië. Eerder op de avond klonk al ‘Meester van het geld’, volgens de singer-songwriter ‘een keihard protestlied’.

Veel van zijn nummers zijn maatschappelijk geëngageerd. ‘Ze gaan vaak over mijn Indische achtergrond en ons niet zo fraaie koloniale verleden’, vertelde Jansz. ‘Jarenlang is hierover gelogen.’ Niet alleen Jansz heeft Indische wortels. Ook de roots van violiste Aili Deiwiks, gitarist Guus Paat en bassist Richard Wallenburg liggen in het voormalig Nederlands-Indië. ‘Mijn opa en oma woonden vroeger trouwens in de Van Randerodestraat in Boxtel’, onthulde Wallenburg.

BOB DYLAN

Na de pauze vertolkte Jansz enkele vertaalde werken van Bob Dylan, een van zijn muzikale helden. Op ‘Dromen van Johanna’ (2010) bundelde hij een reeks vertalingen van de Amerikaanse protestzanger. Indrukwekkend was de uitvoering van ‘De Verlorenstraat’, een vertaling van het 120 regels tellende ‘Desolation Row’ van Dylans meesterwerk ‘Highway61 Revisited’. ‘Als Bob Dylan live optreedt, speelt hij meestal maar drie coupletten’, vertelde Jansz in Boxtel. ‘Ik ga ze vanavond alle tien doen.’

Met een fonkelende vertolking van de Doe Maar-klassiekers‘Belle Hélène’ en ‘Tijd genoeg’ en een ontroerende ode aan dochter Luna kwam vrijdagavond een einde aan de muzikale reis door zijn leven. De jongen die in 1969 voorgoed van huis ging en het eind van de wereld zocht, was even helemaal thuis in Boxtel… (Tekst: Marc Cleutjens. Foto: Hans van Doorn).